آﯾﻨﺪه ﭘﮋوﻫﯽ، ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ و روﺷﻬﺎ
ﺗﻐﯿﯿﺮات در ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻋﻠﻢ وﻓﻨاوری اﺳﺖ، اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺤﻮرﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ اﺛﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﯾﺎ ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ دارد . ﭘﺎﯾﺎن ﺟﻨﮓ ﺳﺮد، ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﻣﺮزﻫﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ اﻗﺘﺼﺎدی، دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻌﺪاداﻓﺮاد ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﺎﯾﻞ ارﺗﺒﺎﻃﯽ و اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺟﺪﯾﺪ، ﺗﺄﺛﯿﺮ روزاﻓﺰون ﻋﻠﻢ و ﻓﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ در ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی آﯾﻨﺪه، ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪن ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﻈﯿﻢ ﭼﻨﺪ ﺑﻌﺪی ﺑﺎ وﺟﻮد ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻋﻠﻤﯽ، اﻗﺘﺼﺎدی، ﻓﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻪ ﺗﺸﺮﯾﮏ ﻣﺴﺎﻋﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی را ﻣﯽ ﻃﻠﺒﺪ، ﻧﻘﺶ ﻣﺤﻮری داﻧﺶ و ﭘﮋوﻫ ﺶ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻫﺎی ﻧﮕﺎه ﺑﻪ آﯾﻨﺪه اﺳﺖ. ﻣﻮارد ﯾﺎد ﺷﺪه و ﺻﺪﻫﺎ ﻋﺎﻣﻞ دﯾﮕﺮ ﺗﻮجه ﻫﻤﮕﺎن را معطوف به آینده میکند. دوﻟﺘﻬﺎ، ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ و ﻣﻠﺘﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ و آﯾﻨﺪه را ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮ درک ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﮕﺎن در آﯾﻨﺪه ای زﻧﺪﮔﯽ و ﮐﺎر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻤﻮدﮐﻪ ﻣﺘﻔﺎوت از اﻣﺮوز ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد . وﻗﺘﯽ ﻣﻠﻞ ﺑﻪ درک درﺳﺖ از ﺗﻐﯿﯿﺮات دﺳﺖ ﯾﺎﺑﻨﺪ و ﻓﺮﺻﺘﻬﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ و ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮ روی آﯾﻨﺪه ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ . اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ذاﺗﯽ و ﻓﻄﺮی ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﻪ درک و ﺷﻨﺎﺧﺖ آﯾﻨﺪه دارﻧﺪ. ﻧﮕﺮاﻧﯽ اﻧﺴﺎن از آﯾﻨﺪه ای ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﺧﺎص ﺧﻮد، ﺿﺮورت ﺷﻨﺎﺧﺖ آﯾﻨﺪه و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺑﺮای ﻧﺤﻮه ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ آن را اﯾﺠﺎب ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ . ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ اﺗﻔﺎﻗﺎت آﺗﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری ﺻﺤﯿﺢ و ﮐﺎﻣﻞ از ﻓﺮﺻﺘﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻋﺼﺮ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﮐﻪ دوره ﻋﻠﻢ و ﻓﻨاوری اﺳﺖ و ﺑﯽ ﺷﮏ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ اﺑﺰار ﺑﺮای ﺗﻐﯿﯿﺮ و دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ .ﺗﻮﺟﻪ ﻟﺬا ﺑﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﻬﺎی ﻋﻠﻢ و ﻓﻨĤوری ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺑﺮای آﯾﻨﺪه در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ، اﻫﻤﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮﺿﻮع را ﻧﻤﺎﯾﺎن ﻣﯽ ﺳﺎزد. در ﯾﮏ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﮐﻠﯽ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺮﺧﯽ روﺷﻬﺎی ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﯾﺎﺗﺠﻮﯾﺰی ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ آﯾﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻼش ﺑﺮای درک آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در آﯾﻨﺪه ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ روی دﻫﺪ و ﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ روی دهد. روﺷﻬﺎی ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، آﯾﻨﺪه ﻋﻤﻮﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺟﻬﺖ درک ﺑﻬﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎﻻت آﯾﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺧﺬ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺑﻬﺘﺮ در زﻣﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ .اﯾﻦ روﺷﻬﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻓﺮض ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺪم اﻃﯿﻤﻨﺎن ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﺑﺪ. اﯾﻦ روﺷﻬﺎ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﺪم اﻃﻤﯿﻨﺎن روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ و آﻧﭽﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و ﯾﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اﺳﺖ را در ﻣﺤﺪوده اﺣﺘﻤﺎﻻت و ﻣﻄﻠﻮﺑﺘﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯿﺎن ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
روﺷﻬﺎی آﯾﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﯽ
در ﺳﺮاﺳﺮ ﺗﺎرﯾﺦ ﺑﺸﺮی اﻧﺴﺎن ﺳﻌﯽ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ روش ﻫﺎی ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ آﯾﻨﺪه را از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﻒ ﺑﯿﻨﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﭼﺸﻢ دوﺧ ﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ارﺗﻘﺎء دﻫﺪ . از ﺟﻨﮓ دوم وﻟﯽ در ﺳﺎﻟﻬﺎی اﺧﯿﺮ ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺗﺎﮐﻨﻮن داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎن و ﻣﺤﻘﻘﺎن روﺷﻬﺎی ﮐﻤﯽ و ﮐﯿﻔﯽ را ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ آﯾﻨﺪه ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻧﻤﻮده اﻧﺪ. روﺷﻬﺎیﺑﺮای ﮐﻤﮏ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺟﻬﺖ درک ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، آﯾﻨﺪه ﻋﻤﻮﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻت آﯾﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺧﺬ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺑﻬﺘﺮ در زﻣﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ . اﯾﻦ روﺷﻬﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻓﺮض ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺪم اﻃﯿﻤﻨﺎن ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﺑﺪ . اﯾﻦ روﺷﻬﺎ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﺪم اﻃﻤﯿﻨﺎن روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ و آﻧﭽﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و ﯾﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اﺳﺖ را در ﻣﺤﺪوده اﺣﺘﻤﺎﻻت و ﻣﻄﻠﻮﺑﺘﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﯿﺎن ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﭘ ﯿﺶ از ﻣﻌﺮﻓﯽ روﺷﻬﺎی آﯾﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮد . ﯾﮏ اﺻﻞ ﮐﻪ اﮐﺜﺮ آﯾﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﻪ آن ﺗﻮﺟﻪ دارﻧﺪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اﮐﺜﺮ ﻣﺸﮑﻼت آﯾﻨﺪه ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﮐﺎرﺑﺮد روش ﻫﺎی ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﺸﮑﻼت وﺟﻮد دارد.
ﺑﺮﺧﯽ از روﺷﻬﺎی آﯾﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
- اﺳﺘﻔﺎده از رﯾﺎﺿﯽ، روش ﻫﺎی ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺗﯽ :اﯾﻦ روش اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر از ﺳﻮی ﺳﺎزﻣﺎن ﻓﻀﺎﯾﯽ آﻣﺮﯾﮑﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ . ﺑﺮاﯾﻦ اﺳﺎس ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺷﺮوع ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻃﯽ ﺷﻮد ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽ ﮔﺮدد . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺗﻤﺎﻣﯽ اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ را ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﻤﻮد و ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺤﺮاﻧﯽ را ﻧﯿﺰ ﺗﻌ ﯿﯿﻦ ﮐﺮد . ﺑﯿﻦ ﻫﺮ دو واﻗﻌﻪ در ﻃﻮل ﻫﺮ ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻌﺪاد ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز، ﺑﻮدﺟﻪ و زﻣﺎن و ﺳﺎﯾﺮ اﺑﺰار ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و برآورد است.
- درک مستقیم: درک ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻐﺰی ﺻﺤﯿﺢ و درک ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﯾﮏواﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ از اﻟﮕﻮﻫﺎ و رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ اﺷﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﻓﺮد درک ﺷﺪه اﺳﺖ . درک ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از راﻫﯽ ﺑﺮای اﻃﻼع از ﺣﺲ ﺷﺸﻢ ورای ﭘﻨﺞ ﺣﺲ دﯾﮕﺮ.
- برنامه ریزی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت: آﯾﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ آﯾﻨﺪه ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ دوره ﻫﺎی زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺑﺮای ﺗﻌﺒﯿﺮ آﯾﻨﺪه ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﻧﺪ.
- تدوین سناریوها: آﯾﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﻌﻤﻮل دو ﯾﺎ ﭼﻨ ﺪ ﺳﻨﺎرﯾﻮ ﯾﺎ ﻣﺘﻦ ﻣﺘﻔﺎوت در ﻣﻮرد آﯾﻨﺪه ﮐﻪ اﻣﮑﺎن اﺣﺘﻤﺎل ﯾﺎ وﻗﻮع آن ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . آﻧﻬﺎ ﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ آﯾﻨﺪه ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ اﺣﺘﻤﺎل وﻗﻮع دارﻧﺪ.
- روش تجزیه و تحلیل متقابل:
در اﯾﻦ روش ﻧﺤﻮه اﺛﺮﭘﺬﯾﺮی و ﻓﺮﺻﺘﻬﺎ از ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ دﯾﮕﺮ و از ﯾﮏ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺷﻮد
ﺑﻪ ﻣﺘﻐﯿﺮ دﯾﮕﺮ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﯽ. ﺑﺮاﯾﻦ اﺳﺎس ﺟﺪوﻟﯽ از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﺮﮐﯿﺒﻬﺎی ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺮای ﻫﺮ ﻣﺘﻐﯿﯿﺮ و ﻫﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ اﻣﮑﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮی درآﯾﻨﺪه دارد.
- شبیه سازی: اﯾﻦ روش ﺗﻼﺷﯽ اﺳﺖ ﺑﺮای اﺗﺨﺎذ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺧﺎص از واقعیت در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺤﺪوده ﻫﺎ و ﺧﻠﻖ ﯾﮏ ﻣﺪل راﯾﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ در آن آﯾﻨﺪه ﭘﮋوه ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺤﻮه ﺗﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ ﻣﺘﻐﯿﯿﺮﻫﺎ را ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ در ﮔﺬر زﻣﺎن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﻨﺪ.
راﯾﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﯾﺎ اﻓﺮاد ﯾﺎ ﻫﺮ دو ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . ﺑﻪ ﮐﻤﮏ راﯾﺎﻧﻪ ﻫﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎزی را ﺑﺎ ﺣﺪس و ﮔﻤﺎن ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﻓﺮﺻﺘﻬﺎی ا ﺻﻠﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﺮده و ﻋﻮاﻗﺐ آن را دﻧﺒﺎل ﮐﻨﻨﺪ.
- روند تجزیه و تحلیل: روﻧﺪ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﺎرﺑﺮد ﻫﺮ ﯾﮏ از اﻧﻮاع روش ﻫﺎی ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ داده ﻫﺎی ﺳﺎﺑﻘﻪ ای و ﺗﺎرﯾﺨﯽ اﺳﺖ . روﻧﺪ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺎﻣﻞ ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی اﺳﺖ . ﯾﮏ ﻓﺮآﯾﻨﺪ از ﺗﻌﯿﯿﻦ ﯾﮏ روﻧﺪ د رﺣﺎل ﻇﻬﻮر ﮐﻪ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮی در ﺟﻬﺎن ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﻣﺎ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﺮاﯾﻦ اﺳﺎس ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان آﯾﻨﺪه ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﻤﻮد.
- روند پیش بینی: روﻧﺪ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از آﯾﻨﺪه ﻧﮕﺮی اﺟﺰای ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ روﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ اﺧﺬ اﻃﻼﻋﺎت و ﺳﻮاﺑﻖ ً ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ اﺳﺎﺳﺎ ﺗﺎرﯾﺨﯽ اﺳﺖ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻣﻨﺤﻨﯽ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻮﺟﻮد اﻣﺘﺪاد اﯾﻦ ﻣﻨﺤﻨﯽ در آﯾﻨﺪه، روﻧﺪ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻓﺮض ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ در آﯾﻨﺪه ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻧﺤﻮی ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ . ﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﺧﻂ ﯾﺎ ﻣﻨﺤﻨﯽ رو ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮای ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ در زﻣﺎن ﺧﺎص و ﻣﺤﻞ ﺧﺎص در آﯾﻨﺪه معین روی میدهد چه خواهد بود؟
- الگوی چرخشی: اﯾﻦ اﻟﮕﻮ ﻣﺸﺎﺑﻪ روﻧﺪ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﭘﺪﯾﺪه ﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎری ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭼﺮﺧﺸﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . ﭼﺮﺧﻪ ﺗﺠﺎرت ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺜﺎل ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از اﯾﻦ ﻧﻮع اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ روی ﻣﯽ دﻫﺪ . از دﯾﮕﺮ ﭼﺮﺧﻪ ﻫﺎی ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ آﯾ ﻨﺪه ﭘﮋوﻫﺎن در اﯾﻦ ﺧﺼﻮص ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﭼﺮﺧﻪ ﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ، ﭼﺮﺧﻪ ﻫﺎی ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﻧﺴﻠﯽ اﺷﺎره ﻧﻤﻮد .
